Kalp kırıklıkları, üzüntüler, acılar
Ama artık hepsi buraya kadar...
Ne senden özür bekleyecek kadar sabrım,
Nede sana iyi dileklerde bulunabilecek kadar gücüm var...
Kendimi ifade edemediğimi bir kez daha anlıyorum bu satırları yazmaya çalışırken
Karakterimden dolayı mı bilmiyorum ama hâla vazgeçmiyorum düşündüklerimi yazıya dökmekten...
Şuan yanımda olsan da keşke dert ortağım saysam seni,
Yada hiç karşıma çıkmasaydın da burada düşünmeseydim hiç bir şeyi
Seni, sensizliği, sessizliği...
Bugün bana güven, öz güven, saygı, anlayış kelimelerinin anlamlarını bir kez daha hatırlattığı için arkadaşıma sonsuz teşekkürlerimi sunarım
Şu saatten sonra seni, sevdiğimi, her ne kadar dile getiremesemde erkeğimi de onlaran biri olarak görmeye başlıyorum...
Kalbimin kırık, yüzümün asık olduğunu anlayabilecek kapasitede insanlar yok ne yazık ki etrafımda
Hoş anlamalarınıda beklemiyorum, insan değer verdiği, sevdiği insanı anlar, yer edinirmiş aklında...
Bugün en mutlu günüm, çünkü artık büyüdüm
Bugün en mutlu günüm, çünkü herkesi, herşeyi gördüm
Bugün en mutlu günüm, çünkü artık sevemeyeceğimi öğrendim
Bugün en mutlu günüm, çünkü kalbimdeki karanlık ışıkları söndürdüm.
Bugün benim... Bugün benim...
En acı günüm !
Belki bu söylediklerimi daha önce başkaları da söylemiş olabilir ama şu anda seni üzen, yoran anılarını bir gün gelecek gülümseyerek hatırlayacaksın...Ve iyi ki bunları yaşadım diyeceksin çünkü acılar büyütür insanı... Ama sakın acına yenik düşüp günü, haftanı zehir etme...Acılar bir gün bir şekilde bitiyor ama akıp giden zamanların yerini keşkeler alıyor.O yüzden her şeye rağmen gülümse ve dimdik dur, hayatını dolu dolu yaşa...
YanıtlaSilKüçücük yaşıma rağmen belki büyük şeyler düşünüyor, saçma sapan şeylere üzülüyorum. Ama ne yapayım benim huyum bu insanların hepsini çok masum ve güvenilir zannediyorum... ve çok geç olmadan anlıyorum herşeyi...
SilTavsiyelerin için çok teşekkür ederim canım, ve şunu söyleyeyim bunları dile getiren ilk kişisin (:
Haftamı zehir etmem ama inşallah kafayı da yemem(: